วันเสาร์ที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2554

อยากเรียนจบแล้ว!!!

ไม่กี่วันเพิ่งบ่นเรื่องอจ.ที่ปรึกษา (จะบาปมั้ยเนี่ยตรู!!)
แล้วก็เรื่องทำวิทยานิพนธ์ งืออออออออออออ... คิดแล้วเวียนเฮด
วันนี้เกิดความคิดหนึ่งแวปเข้ามาคือ อยากเรียนจบแล้ววววว
มานั่งคิด ยืนคิด นอนคิด ชีวิตเราโคตรจะเป็นสเตป แล้วก็เป๊ะมาก
เกิดมาเข้าโรงเรียนศูนย์(เด็กเล็ก) ตอนนี้เค้าเรียกเตรียมอนุบาลป่ะ นั่นแหละ
จากนั้นก็เข้าอนุบาล 1-2 => เรียน ป.1-6 => เรียน ม.1-6 => เรียนมหาลัย 1-4

พอจบมหาลัยคนส่วนใหญ่ก็จะทำงานกัน แต่เรายังอยาก(หลังจบป.ตรี)เรียนต่อ!!
ดูเป็นคนขยันเนาะ ก็ตอนจะจบป.ตรีรู้สึกว่าตัวเองยังมีความรู้ไม่พอที่จะไปทำงานนะ
(ที่จริงเราไม่ได้เป็นคนขยันนะ เป็นคนขี้เกียจมากด้วย ถามเพื่อนที่สนิทจะรู้เลย
วันๆ เอาแต่นอน ตื่นมากิน ดูทีวี เล่นเน็ต สบายเกิ๊น.. ที่ผ่านๆ มานี่
คือเป็นคนเอาตัวรอดเก่ง ใครให้ทำไรก็ทำนะ ไม่เคยเบี้ยวหรือไม่ส่งงาน ^^
ตอนป.ตรีใครมีงานไรให้ทำ ทำหมด ถ้าได้ตังค์ ฮ่าๆๆ หน้าเงินและงกนั่นเอง!!)
เลยขอพ่อแม่เรียนต่อ พ่อแม่ก็ให้เรียน แล้วก็ไปสอบเรียนต่อ โอเคสอบได้ เรียน!!

พอเริ่มเรียนผ่านไปหนึ่งปี(ป.โท) เริ่มรู้สึกอยากทำงานขึ้นมา ทั้งๆ ที่ยังเรียนไม่จบ
ถ้าอจ.ที่ปรึกษารู้นะ เค้าคงบอกว่า "ถ้าอยากทำงาน เธอต้องขยันกว่านี้
จะได้เรียนจบเร็วๆ ซึ่งเธอก็ต้องเร่งทำวิทยานิพนธ์ซะ!!"
แล้วที่สำคัญอจ.เค้าไม่อยากให้ทำงานไปด้วยและเรียนไปด้วย
เค้าเคยบอกว่าจะทำไรก็เลือกสักอย่าง!!!!
แน่นอนว่าอยากทำงานก็ต้องเรียนให้จบ ไม่ใช่จะมาทำไรพร้อมๆ กัน.. ค่าาาา

ชีวิตเป็นสเตปที่ว่าของเรายังไม่หมดนะ
เรียนจบ => ทำงาน => ซื้อบ้าน ซื้อรถ => แต่งงาน, มีลูก => ...
นี่มันเป็นวงจรที่คนส่วนใหญ่น่าจะเป็นกัน เราว่าเราคงหนีไม่พ้น..
แต่ไม่อยากแต่งงานอ่ะ (ไม่อยาก ไม่ใช่ไม่แต่งนะ 55555 พูดเผื่อไว้ก่อน เผื่อวันดีคืนดีได้แต่ง!)
แต่เรากลับพบว่าสมัยนี้ก็มีคนจำนวนไม่น้อยนะที่ไม่แต่งงาน!!
คนใกล้ตัวก็มีไม่น้อย และคนที่รู้จักก็มีมากพอควร
เรื่องนี้ค่อยคิดเป็นเรื่องของอนาคตเนอะ ^^

มาลุ้นกันเถอะว่าเมื่อไหร่เราจะเรียนจบ
เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคร้าบบบบ... แต่ตอนนี้ควรจะไปเริ่มโครงร่างแกก่อนเถอะ!!

ป.ล. ได้บ่น ได้เขียน แล้วสบายใจจัง ใครมาแอบอ่านบ้างไม่รู้นะ บางทีก็ไร้สาระจริงๆ >_<


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น